“Book Descriptions: عباس عظیمی، نویسندۀ افغانستانی، متولد و ساکن شهر اراک است. گاهی به قبرها هم نگاه کن اولین مجموعۀ داستان اوست؛ از آن دست اولین ها که مثل مواجهه با ترسی نازیسته غریزی و هول انگیز و تکان دهنده است. عظیمی در این کتاب، به رغم غالب هم نسلانش، در بند مایه های زادبوم نمانده است. وقتی او از آوارگی، ترس، انتظار، تنهایی، جنگ، دلتنگی و مرگ قصه می سازد، مخاطبی جهان وطن را تصور می کند و برای او می نویسد. در این کتاب ما از درون با آدم ها مواجه می شویم و صدای ذهن شان را مثل کهنه رفیقی هم دل می شنویم. نخ پیوند این داستان ها همین «مواجهه» است. شخصیت های این کتاب همگی افغانستانی هستند؛ بشتر مهاجر و عده ای هم مقیم وطن. با آنکه نویسنده چهره های آشنا و به کرات تصویرشده را انتخاب کرده، اما هرگز روایتی تکراری و کلیشه ای نساخته است. کارگران مهاجر، پناهنده های آواره و رنج دیدگان اسیر در وطن؛ شخصیت های فلزی این داستان ها از این جنس هستند اما آلیاژهای دیگری هم دارند و همین چهره هایی سراسر انسانی از ایشان ساخته است. عباس عظیمی راوی موقعیت های سهل و ممتنع است؛ گزارش گ یک روان زخم کهنه، شاید بتوان به تعبیری دیگر این مجموعه را «موقعیت هول» نامید.” DRIVE