“Book Descriptions: Zbiór reportaży o związkach, także tych bardzo nietypowych, o miłości, namiętności oraz seksie w Szwecji. Szwecja kojarzy nam się z wieloma fascynującymi rzeczami, także z wyzwoleniem seksualnym. W latach 60. zeszłego wieku narodziło się pojęcie „szwedzkiego grzechu”, którego w formie potępiającej użył swego czasu prezydent USA Dwight D. Eisenhower, oskarżając socjaldemokratyczne państwo szwedzkie, że pozwala społeczeństwu na „grzeszność, nagość i pijaństwo”. Kiedy w Londynie pokazywano w 1971 roku Z języka miłości Torgny Wirgmana, na ulicę wyszły demonstracje. W szwedzkim filmie rozmawiało ze sobą czterech seksuologów. Instruktażowo. Były w nim realistyczne sceny erotyczne i zupełnie niesfingowane sceny masturbacji. Trzydzieści tysięcy angielskich przeciwników sprośności ruszyło w proteście, niosąc transparenty z hasłem „Szwecja – z roku na rok więcej pornografii, więcej samobójstw, więcej alkoholizmu i więcej rzeżączki”. W Stanach Z języka miłości było zakazane przez dwa lata. Dla dzisiejszej Szwecji, która wcale nie jest aż taka rozpustna, a bywa nawet purytańsko wstrzemięźliwa, charakterystyczna jest duża tolerancja dla indywidualizmu ludzkich wyborów zarówno tych miłosnych, jak i czysto seksualnych. Szwecja jest prawdopodobnie najbardziej tolerancyjnym krajem dla osób LGBTQ i dla tęczowych rodzin, to kraj, w którym można otwarcie żyć w związku poliamorycznym (nie jest to częste, ale się zdarza), a zabawki erotyczne w rodzaju wibratorów są dostępne w aptekach. W książce Jednorożec w szkierowym ogrodzie Katarzyna Tubylewicz po raz kolejny przygląda się w Szwecji, rozszerzając granice tego, czym jest literacki reportaż. Wśród jej bohaterów są zarówno znani reprezentanci szwedzkiej kultury jak i postaci zupełnie anonimowe. Są ludzie, którzy znaleźli szaloną miłość w późnym wieku, rodziny i związki poliamoryczne, poszukujący ekstazy single, ludzie realizujący się w praktykach tantrycznych, tacy, co wierzą w platońskie dwie połówki i miłość na wyłączność, oraz ci, którzy uważają, że monogamia jest w jakiś sposób nieetyczna, są kochankowie tęczowi i rodziny patchworkowe, w których byli mężowie przyjaźnią się ze sobą i wyjeżdżają z byłą żoną na wakacje. Łączy ich wszystkich jedno: głęboka samoświadomość, zgoda na siebie i otwartość na miłość. Bez względu na to, jaka ona jest. Być może będziecie zdumieni, być może coś was zbulwersuje, ale istnieje też możliwość, że Szwedzka sztuka kochania przywróci wam wolność myślenia i czucia.” DRIVE