“Book Descriptions: جوهری در شعر سپهری بود که از روحش نشئت میگرفت. ما آن را تخمین میزدیم. میگفتیم که با کلماتش نقاشی میکند، که مشربی عارفانه در شعر پرخاشجوی معاصر طرح میافکند، که در عصر آهن، آینهدار خوابهای ساده و کودکانة دل خویش است… روزگار به سر رفت. آن روز مرد و آن شعر اما هنوز زنده است… آن صافی و ایمان به نفس عاشقان دورهگرد و برهنهپای ادبیات کهن ما در اینجاست… بهرهای از روح ایران در شعر سپهری زندگی میکند.